Blogumda Birikenler
Bir süredir Blog (günlük) hazırlamanıza imkan veren siteler oldukça revaçta. Ben de zaman zaman aklıma gelip daha sonra kaybolup gitmesin diye düşündüklerimi bloğuma yazıyorum.
Yayınlanmaya değer gördüğüm bölümlerini Antrak Gazetesinde sizlerle paylaşacağım. Blogumun adresinden güncel olarak konuları takip edip, görüşlerinizi benimle paylaşabilirsiniz.
http://www.dgunu.com/
Yerli Malı Yurdun Malı, Made in China Olmalı!
Hani ilkokulda kutlardık ya “Yerli Malı” haftası vardı. Aslında hala var. Boğazımıza kadar globalleşmişken ilkokullarda hala tutumluluk ve yerli malı kullanımına yönelik bilinç kazandırmaya çalışılması hoş…
Avrupa ve ile dış ticaretimizin(alış veriş) %60’ını gerçekleştiriyoruz (peki bu kadar çin malı nereden geliyor). 2 YTL’ye şemsiye, 12 YTL’ye oyuncak tren seti, 20 YTL’ye mikrofonlu webcam alınabiliyor. Sıkıyorsa yapın da bunları bu fiyata satın. Birşeyler yanlış ya acaba ne?
Tamam sırf bir italyan yaptı diye 1000 Euro vermeyin ayakkabınıza ama 20 YTL’ye aldığımız ayağınızda iki günde paralanan Çin malı ayakkabıyı da almayın. Yerli kullanın en azından mevcut sanayimiz gitmesin elden.
Bu arada medyanın ve reklamların bombardımanı altında kalan genç dimağların işi zor. Bir yandan Cem Yılmaz’lı reklamların Türkçe konuşan çin malı bebekleri, diğer yanda tüm dünya piyasalarını olduğu bizimkini de ele geçirmiş çin malı ürünler yerli malı bulmayı güçleştiriyor. Benim zamanımda (yaklaşık 30 yıl önce) okula beslenme saati için yerli malı yemişler meyveler falan götürürdük (genellikle unutur, başlalarından otlanırdım). Şimdi tutumluluk da işin içine girince yerli meyvelerle fiyatları hemen hemen aynı olan tropik meyveler yerli malı yemeyi güçleştirecek. Mesela muz (anamurda yetişen muzlarımız değil zaten piyasada bulunmuyorlar), eskiden en pahalı meyvalardandı şimdi ithal olanlar bizim portakallarla aynı fiyata.
Hakkı Sunat’ın şiirini kızım okula götürüyor:
YERLİ MALI
Üstüm, başım, İçim, dışım.
Ayakkabım yerli malı…
Vatanını seven insan,
Yerli malı kullanmalı.
Neden param avuç avuç
Yabancıya gitsin bütün?
O paralar diken olur,
Canımızı yakar bir gün.
Yerli malı duruyorken
Yabancıya bakar mıyım?
İşçimizin emeğini
Bile bile yıkar mıyım?
Çeşidi az olsa bile,
Yerli malı, vatan malı
Başka türlü düşünenler
Varlığından utanmalı.
Hakkı SUNAT
Katılmamak elde mi yukarıdaki mısralara? Peki ithal mal kullanmamak mümkün mü? Ne yaman çelişki bu? Şimdiki ilkokul çocuklarının işi gerçekten zor. Neyse ki durumun vahametinin fazla farkında değiller…
Pazartesi Sendromu
Bu gün pazartesi doğru işinizin başına.
Pazartesi günleri işe gelmek gerçekten zor oluyor. Sanırım zaman içersinde buna çare bulunur ve pazar günleri takvimlerden çıkartılır….
Şaka bir yana pazartesiler iş kazalarının en fazla gerçekleştiği, kalp krizinden ölümlerin çoğaldığı günler.
Yani eğer günlerden salı ise ve siz hala sapasağlam ayakta duruyorsanız şanslısınız demektir.
Nasıl olsa bir gün göçüp gideceğiz bu dünyadan neden pazartesi olsun? Mesela neden çıkmaz ayın son çarşambası değil?
Son çarşamba, işte aranılan gün. Stresi son çarşambaya erteleyip güzel güzel yaşamak en iyisi.
Fevzi Akkaya’nın bakış açısından iş hayatı
Gene bir e-maille hoş bir mesaj geldi. Buraya konulmayı hakediyor bence. Kesinlikle doğrudur diyemedim siz ne diyorsunuz?
Bu konuda oylamaya katılmak için http://www.dgunu.com/ adresine göz atabilirsiniz.
İş yaptırmak ne zor…
Yukarıdaki karikatür oldukça eski sayılır. Yapmak istediğiniz bir işi eğer kendiniz yapmayacaksanız, ne istediğinizi, nasıl istediğinizi ve aldığınız sonucu oldukça iyi bir şekilde anlatıyor. Benim başıma birden fazla geldi. Bu gün tasarımcıya doğru giderken (bir iş yaptırmak ve tarif etmek üzere) yine aklıma geldi. Yazayım dedim….
Bu karikatürü yıllar önce Antrak Gazetesinde yayınlamıştım. “www.antrak.org.tr/gazete/101999/mimar.gif” O zamandan bu yana değişen bir şey yok. Her kim çizmişse gerçekten 12’den vurmuş.
Bu arada mimar diye google’dan (resimler bölümünden) aratınca bu karikatür ilk çıkan resim. Bu da ayrı bir ilginçlik.
Çin’de Okutulan Tarih Kitabının Kapağı
Mail ile bir tanıdık yollamış. Bu resimdeki, halen Çin’de okutulan bir ders kitabının üzerindeki tarihte en önem verilen kişilerin fotoğrafları. Atatürk’ü yukarı koysalarmış daha iyi bir sıralama olurmuş ya, neyse.
Bu aylık bu kadar kalın sağlıcakla.
Burçak Çubukçu
TA2EE
ta2ee@antrak.org.tr
